Vanuit Cairns kun je verschillende soorten tochten maken naar het Great Barrier Reef. Kort gezegd: met de grote cruiseboten, waarvan de grote groepsreizen veel gebruik maken, of op (zeil)tochten naar het outer reef, waar het op verschillende plaatsen mooi snorkelen en duiken is, of d.m.v. de "tussenvariant" die wij gekozen hebben: een relaxte tocht op een catamaran, waarmee we met zo'n 30 andere gasten naar het kleine eilandje Michaelmas Cay, 4,3 km ten noorden van Cairns, zijn gevaren om te snorkelen of te duiken. Om 8 uur moesten we ons melden bij de boot van Ocean Spirit Cruises. Om 8.30 lieten we de haven van Cairns al snel achter ons en een poosje later verzamelden we ons benedendeks bij de presentatie over het Great Barrier Reef door een zeebioloog die deel uitmaakt van de crew. Ze had een helder verhaal met videopresentatie over de vorming en levensvoorwaarden van het rif, het zeeleven en de bedreigingen. Niet alleen klimaatverandering en milieuvervuiling, maar ook massatoerisme vormen een aanslag op het rif. Dus instructies hoe we zorgvuldig moesten snorkelen en duiken hoorden ook bij de uitleg.
Michaelmas Cay is een klein zandeiland, gevormd door de afzetting van koraalresten en schelpen op het rif. Door indikking en verharding, aangespoeld zand en de groei van zoutminnende grassen en kruipplanten van aangewaaide of door vogels meegebrachte zaden, is het eiland gestabiliseerd. Van 1870 tot 1900 is de cay gebruikt voor het oogsten van zeekomkommers, daarna een poosje voor de winning van guano. In 1975 heeft het een aparte status als nationaal park gekregen. Michaelmas Cay is nl. een van de belangrijkste broedgebieden voor migrerende zeevogels op het Great Barrier Reef. Ook voor verschillende aboriginal stammen heeft het een belangrijke betekenis. Alleen met een speciale vergunning mag er aangelegd worden op de kleine strook strand die daarvoor bestemd is. De rest van het eilandje is afgebakend om de vogels niet te hinderen op hun broedplaatsen.
Tot het vaste programma van deze Ocean Spirit tour behoort het voeren van de vissen. Die lagen dan ook al op ons te wachten toen de catamaran voor het eiland voor anker ging. Ze vielen op het voedsel aan alsof ze in dagen niets gegeten hadden, het was een enorm geplens en gespetter. Best leuk.
Vis met poetsvis.
Terwijl een deel van de gasten door de shuttle naar het eilandje gebracht werd, gingen wij met een ander groepje de semi-submarine in. De boot op de foto heeft een cabine onder water, waarin je achter elkaar zit en van het rif kunt genieten zonder nat te worden. Maar ook als je wel gaat snorkelen zie je toch een ander deel van het rif, met een ander karakter, dan dat in de ondiepe wateren voor het eiland.
Wie last van claustrofobie heeft, kan zich er beter niet in wagen, maar wij vonden het wel de moeite waard. We leerden verschillende soorten en vormen van koralen kennen, zoals de staghorn corals (hertshoorn koraal) met de vertakkingen, brain corals - de vorm laat zich gemakkelijk raden, mushroom corals en de plate corals, die plattere schijven vormen. Ik voeg wat foto's toe, maar deze zijn door het raam van de submarine genomen en dat doet de kleuren niet altijd recht en het resultaat is mede afhankelijk van de lichtval.
De fotocamera registreert de kleuren onder water en door het raam anders dan onze ogen. Door enige bewerking van de foto's heb ik geprobeerd onze werkelijkheid zoveel mogelijk weer te geven. Bij de schildpad is dat niet goed gelukt, want deze heeft een fraaie roodbruine tekening op het schild, die hier niet uit de verf komt. Maar het was zo prachtig dat we die gezien hebben, dat ik deze foto toch toevoeg! Desalniettemin denk ik dat het rif (hier althans - the outer reef schijnt mooier te zijn) veel aan kleur en schoonheid heeft ingeboet, want grijze en bruine tinten voerden de boventoon. De witte, gele, groene en blauw fluoriscerende kleuren sprongen er des te mooier uit. En ook kon je bij een dood stuk rif zien hoe daar weer nieuw rif groeide. En dan al die fantastische vissen! Maar zien we daar ook niet een stuk plastic in de bek van die geelstaart?!
Daarna was het natuurlijk fijn om de camera op al die vogels te richten. Die waren absoluut niet schuw en volkomen op hun gemak. De noddies zaten op het touw waarop onze handdoeken hingen.
Meer vogelfoto's in de volgende post.
Tegen vijven kwam de haven van Cairns weer naderbij en konden we terugkijken op een prachtige dag. Een eenvoudige maaltijd en weer vroeg naar bed. Om kwart voor acht is het al helemaal donker, dus dat is geen probleem. Tegen zessen komt de zon door en dan wordt het al snel warm. We passen ons gewoon aan, no worries mate!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten