Bij Princetown verlaat de Great Ocean Road de kust om iets verder binnenlands de weg te vervolgen. Een mooi glooiend landschap met groene weiden en dichte bossen. Bij Glenaire bereikten we weer de oceaan en wel op een van de hoogste delen van Victoria's kustlijn. De lookout bij Castle Cove biedt dan ook een geweldig uitzicht, niet alleen over de baai en het strand aldaar, maar ook over het laag gelegen achterland en de achterliggende heuvels van Great Otway NP
Het laagland rond Lake Costin getuigt van veel vocht en was werkelijk prachtig in vele kleuren groen, getooid met de vrolijke tinten van voorjaarsbloeiers. Schapenkudden zagen we hier en waar de weg weer omhoog leidde ook koeien in de glooiende weiden tussen de bossen. Zo bereikten we Ngatanwarr ofwel Maits Rest, een stuk regenwoud waar een korte rondwandeling is uitgezet. Onderweg had ik al de grote boomvarens in de bossen gezien, dus dit was een must! Enorme myrtle beeches (beukensoort), waarvan enkele 300 jaar oud, zijn woudreuzen en vormen een bladerdak waaronder een bos aan boomvarens en mossen kan gedijen. Eucalyptus regnans (moerasgom) is een prachtige boom die ook zo'n 100m hoog kan worden.
Het pad bestaat voor een deel uit planken, die onze voeten droog houden en de wortels en kwetsbare vegetatie beschermen.
Dit is een nat woud, overal water, een gematigd regenwoud en het verschil met de tropische regenwouden in Queensland was duidelijk. Dit was een sprookjesbos, geheimzinnig, vol bomen met wortels als lange grijparmen en duistere holtes, vol vermolmd hout en hangende en kruipende mossen, sijpelend water over een bodem van bruin vergaan blad; donker en druipend en dan, waar het bladerdak zich even opende, een mysterieus licht van gefilterde zonnestralen of een flits fel licht als van Gandalf's staf. Dream on.
De eucalyptus regnans kan in deze wouden meer dan 100m hoog worden en is daarmee de hoogst bloeiende boom ter wereld volgens een informatiebordje. Lange slierten bast die voortdurend van de stam vallen, maken deel uit van de 40 ton organisch materiaal per ha per jaar, die de bosbodem verrijkt.
Ik zou nog uren in zo'n woud willen wandelen, maar aan alle sprookjes komt een eind. We hebben het ontzettend getroffen met de rust van dit moment. Er schijnen ook hier toeristen in grote getale te komen, maar wij hebben toen maar een paar andere liefhebbers ontmoet. Nu was het tijd voor het laatste stukje naar onze lodge in Apollo Bay. We daalden af naar de kust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten