Vlak achter de boulevard en Horseshoe bay road start een wandelpad naar de nabijgelegen Magnetic Island Lagoon. Jammer genoeg stond de lagune droog, dus naar al die watervogels konden we fluiten. Wel hebben we hier onze eerste kookaburra gespot: een mannelijke (blauwe staart) blue winged kookaburra. Hij had meer aandacht voor de grond dan voor ons en een snelle duik naar de bladbodem leverde deze jager met de stevige snavel een knapperige,verse sprinkhaan op.
Een aantal bar-schouldered-doves bevolkten de bomen verderop.
Wij zien overal eucalyptusbomen in, maar op de overheidswebsite die dit gebied beschrijft, wordt gesproken over melaceuca woodlands. Melaceuca bomen (ook wel bekend als teatree / theeboom) behoren evenals de eucalyptus tot de Mirtefamilie, dus dat verklaart wel onze verwarring. Deze bostypen komen vooral voor in estuaria en moerasachtige kustgebieden dus dat maakt ook duidelijk waarom we deze bomen juist hier aantreffen. Bij verschillende grote bomen konden we goed zien hoe de bast van de bomen was gevallen of geschild. De schors bestaat uit meerdere dunne lagen papierachtige kurk, gescheiden door dunne vezellagen en kan wel 5 cm dik worden. (http://www.agriculture.gov.au/abares/forestsaustralia/profiles/melaleuca-forest)
Aan de overkant van de loopbrug bleken (vakantie)huizen te staan, dus wij zijn op onze schreden teruggekeerd en verder doorgelopen voorbij de lagune. Daar werd het bos gevarieerder, prachtig!
Door mijn roze shirtje ben ik in het hoge woud nog net terug te vinden.
Een mannelijke figbird, gemakkelijk te herkennen aan het rode oog.
Waarschijnlijk is de vlinder boven een common crow en de onderste een dwarf crow, maar daarvan ben ik (nog) niet zeker. Ook hier verdween een wallaby voor ons het struikgewas in. Iets verder vonden we het pad dat we zochten naar het strand.
Prachtig is het hier! Weer een heel andere en eigen vegetatie. Er zullen tijden zijn dat hier veel water en veel watervogels te vinden zijn, maar nu even niet. Een enkele beach-stone-curlow hield zorgvuldig afstand van ons. Wel leuk dat we deze tegenkwamen, omdat het een verwant is van de bush-stone-curlow die we eerder in de tuin in Cairns hadden gezien.
De white-bellied sea-eagle komt op het eiland voor, maar deze heeft echt een geheel witte hals en buik en verschilt ook op andere onderdelen van de twee door ons gespotte vogels. Ik denk dan ook dat dit jonge dieren zijn, temeer vanwege het rommelige verenkleed. Het lijkt wel of ze flink in de rui zijn. Ze bleken niet schuw, toen we over het strand naderden. Mooi!
Bij Horseshoe Bay kun je alleen aan de andere kant van het dorp bij de vlaggen zwemmen, omdat er mogelijk zoutwaterkrokodillen zijn. Daarom hebben we op de terugweg naar Nelly bay nog even een verfrissende duik in Alma Bay genomen. Het is een kleine, mooie beschutte baai. De kreek die erin uitkomt, stond droog. Wij zijn steeds weer prettig verrast door alle voorzieningen die je op dit soort plaatsen tegenkomt: toezicht door badmeesters, prachtige grasvelden met picknicktafels en barbecues, natuurlijke of aangelegde schaduwplekken, kleedruimtes en toiletten.
Heer en mevrouw Australasian Figbird:
En ook hier de blauwgevleugelde kookaburra. De blauwe staart : een mannetje. Zo tam in dit parkje dat we een van deze vogels van nabij op de foto konden zetten. Onze dag was weer helemaal goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten