Kangaroo Island: het is fijn dollen met dolfijnen!

Toen we 's morgens om 6 uur opstonden was het 7°, best fris voor een boottochtje op zee! Om 8.30 uur werden we op de jetty naast Shoals Bay bij Kingscote verwacht voor een dolfijnentocht met Kima. 
Tegen de heuvels bij de baai liggen de wijngaarden van Bay of Shoals Wines. Beneden ontmoetten we de pelikanen, die op het etiket prijken.
Tegen 9 uur heetten Andrew en Nina ons welkom op de kleine turbineboot van KI Marine Adventures.

Onze gastheer en -vrouw trokken meteen een lekker spurtje om de haven snel achter ons te laten. Met 6 leuke medepassagiers, van wie 2 kinderen, gingen we op zoek naar dolfijnen, zeeleeuwen, zeevogels en wat dies meer zij. Aan de andere kant van de boatramp in de baai hadden we o.a. al zwarte zwanen gezien en daarvan zagen we ook een grote troep - bij elkaar - op zee, nog voor de dolfijnen acte de présence gaven. Dat duurde niet lang overigens en het was meteen een feestje. Andrew en Nina dolden graag een beetje met hun bootje en de dolfijnen vonden de golven leuk, als ze gas gaven. Ze zwommen mee en doken de golven in en uit. Dikke pret en prachtig!

Daarna ging het weer rustiger. Op de rotsen voor de kust zagen we heel veel aalscholvers en ook groepjes sterns. Op afstand lijken het allemaal dezelfde aalscholvers met hun witte borst, maar met een beetje inzoomen bleken het niet alleen pied cormorants  te zijn, maar ook veel black-faced cormorants. De eerste soort hadden we ook al bij Noosa gezien; deze bonte aalscholvers met het gele vlakje boven de snavel en de blauwe ogen komen langs de kusten van Australasia voor, maar zijn ook wel bij de binnenwateren te vinden. De black-faced cormorant heeft een zwarte snavel met een scherpe haak, blauwgroene ogen; deze soort is endemisch in het zuiden van Australië en Tasmanië en houdt het bij de kustwateren.

Crested terns (grote kuifsterns)

Op deze rotsen vinden niet alleen aalscholvers een vaste rustplaats, maar gewoonlijk ook zeeleeuwen. Behalve het koppie dat achteraan nieuwsgierig net boven de rotsen kwam uitkijken, hebben we er echter geen aangetroffen. Later zagen we er nog eentje ver in het water, maar daar bleef het bij.

De dolfijnen waren echter al snel weer van de partij. De kalme wateren van deze baai zijn voor hen een rustplaats. Het zijn wilde dolfijnen, ze komen hier van nature en worden niet gevoerd om ze te lokken voor de toeristen. We hebben eerst in alle rust van de dieren genoten, de boot lag stil. We hadden nog nooit dolfijnen (in het wild) zo van nabij meegemaakt. En of ze nu door elkaar dartelen, of rustig om en onder de boot zwemmen, het kalf zij aan zij met de moeder, of nieuwsgierig hun neus boven water steken: ze zijn vriendelijk, prachtig en zo sierlijk!

 

Toen de dieren aan ons gewend waren, konden we gaan zwemmen. Met respect voor de drie medepassagiers, die het water indoken, hebben wij met evenveel respect voor de watertemperatuur van 13° die kans aan ons voorbij laten gaan. Ware het 18°: met een wetsuit oké, maar in dit geval gaven we de voorkeur aan onze truien boven badkleding. Terwijl zij genoten van hun zwemmen temidden van de dolfijnen, genoten wij van de dieren die rond de boot spetterden en speelden. Vermoedelijk werd er zelfs aan het nageslacht gewerkt.

Na het zwemmen en de morning tea gingen we weer richting Shoals Bay, eerst nog even op kracht samen met de dolfijnen.
Het is een waar spektakel als de dieren op de golven van de boot meezwemmen en -springen. Het duurde niet lang of ik herkende het ritme waarmee ze dat deden en toen was niet zo moeilijk meer om op het juiste moment af te drukken. Overigens: deze boot heeft geen schroef en vormt dus geen gevaar voor de dieren, wanneer ze er onderdoor zwemmen.

Alles in de gaten houden: er vloog een groep ibissen over.

Een laatste groet en toen was het mooi geweest. In Kingscote wachtten de pelikanen ons op. Dank aan Andrew en Nina, leuke gidsen voor de gasten en ze acteerden met respect voor de dieren.