Maandag 12 november. Rond de klok van acht hebben we de deur van de cottage in Apollo Bay achter ons dicht getrokken om te beginnen aan de laatste etappe van onze reis.
Een grijze mist hing boven de zee en de heuvels. Het eerste deel voerde de weg nog langs de voet van de heuvels, op geringe hoogte boven de baaien en stranden. Maar gaandeweg kwamen we op het - technisch gezien - meest spectaculaire gedeelte van de Great Ocean Road, waar deze is uitgehouwen in de rotsen door veteranen uit de Eerste Wereldoorlog. In een documentaire hebben we eens opnamen van deze werkzaamheden gezien: zwaar werk en niet zonder gevaar op de rotswanden die hoog uit de zee oprijzen.
Ook nu werd er hier en daar aan de weg gewerkt en hingen er wegwerkers in de touwen langs de rotsen, dit keer om netten of doeken te spannen voor de veiligheid van de weggebruikers.
Snel rijden over deze zigzagweg is er dan ook niet bij, nergens harder dan 80 en regelmatig minder. Daarbij moesten we ook rekening houden met fietsers op de weg. Voor de vele Chinezen en Chinese touringcars die de borden niet begrijpen, zagen we aanwijzingen in de eigen taal.
Een mooie uitkijkplaats is Mount Defiance Outlook, waar een echte parkeerplaats is gemaakt om even de tijd te nemen voor het uitzicht over de slingerende weg en de woelige oceaan. Overigens vielen ook hier op bepaalde stukken de dode bossen eucalyptusbomen op.
Bij Lorne begon het toerisme zich duidelijk te manifesteren en werd het overal aanzienlijk drukker - niet ongezellig overigens. Het is ook een prachtige omgeving. Maar wij gunden ons onderweg niet veel tijd om te stoppen, omdat we om 13.00 uur de auto in hartje Melbourne moesten inleveren. In Torquai hebben we ons een koffiestop gepermitteerd, voordat we het binnenland naar Geelong zouden inrijden. Dat traject vlotte aardig, maar toen we eenmaal Melbourne bereikten, kwamen we nog maar langzaam vooruit.
We hadden net tijd genoeg om onze bagage af te geven in het hotel, zodat we na aflevering van de auto bij Europcar gemakkelijk met het openbaar vervoer onze plaats van bestemming konden bereiken. Google had geen rekening gehouden met inrijverboden en eenrichtingverkeer en die maakten het ons vervolgens nog lastig, maar dankzij zeer scherp rijden van Rob waren we 3 minuten over 1pm binnen! Alles was naar wens verlopen en we konden weer ontspannen.
Europcar bevond zich vlakbij Queen Victoria Market, maar deze is op maandagen gesloten. Het is een levendig deel van Melbourne en we hebben een poosje onze neus achterna gelopen door de winkelstraten, op zoek naar een Toeristinfo en om een OV-kaart te regelen. Een verkenning van een stukje binnenstad en een avondmaaltijd op een gezellig terras verder, zijn we naar het hotel teruggekeerd. Dat was geen enkel probleem: er stoppen verschillende trams voor de deur. Het Royce Hotel staat op de hoek van St Kilda Rd en Bromby Str., grenzend aan het centrum op de zuidoever van de Yarra. Het oorspronkelijke gebouw dateert uit 1920 en was Melbourne's eerste toonaangevende autoshowroom. Bij de verbouwing tot boetiekhotel in 2000 moest men aan de nodige erfgoednormen voldoen en dat zagen we in de entreehal al terug in bijvoorbeeld de plafonddecoraties en art deco-elementen.
We hadden net tijd genoeg om onze bagage af te geven in het hotel, zodat we na aflevering van de auto bij Europcar gemakkelijk met het openbaar vervoer onze plaats van bestemming konden bereiken. Google had geen rekening gehouden met inrijverboden en eenrichtingverkeer en die maakten het ons vervolgens nog lastig, maar dankzij zeer scherp rijden van Rob waren we 3 minuten over 1pm binnen! Alles was naar wens verlopen en we konden weer ontspannen.
Europcar bevond zich vlakbij Queen Victoria Market, maar deze is op maandagen gesloten. Het is een levendig deel van Melbourne en we hebben een poosje onze neus achterna gelopen door de winkelstraten, op zoek naar een Toeristinfo en om een OV-kaart te regelen. Een verkenning van een stukje binnenstad en een avondmaaltijd op een gezellig terras verder, zijn we naar het hotel teruggekeerd. Dat was geen enkel probleem: er stoppen verschillende trams voor de deur. Het Royce Hotel staat op de hoek van St Kilda Rd en Bromby Str., grenzend aan het centrum op de zuidoever van de Yarra. Het oorspronkelijke gebouw dateert uit 1920 en was Melbourne's eerste toonaangevende autoshowroom. Bij de verbouwing tot boetiekhotel in 2000 moest men aan de nodige erfgoednormen voldoen en dat zagen we in de entreehal al terug in bijvoorbeeld de plafonddecoraties en art deco-elementen.
Het hotel staat in een aardige buurt, zoals we zouden ontdekken. Brombey Str. is een rustig straatje, dat uitkomt op Domain Str.
Aardige huizen met kant-versierde façades en het bescheiden, maar wel bijzondere St. Thomas Aquinas kerkje stonden tegenover het grote complex van de Anglicaanse Melbourne Grammar School (1858). Aan de andere kant van het schoolcomplex konden we (op onze laatste dag) zo de Botanische tuin inlopen en vandaar naar de Shrine of Remembrance. Samen met o.a. Fawkner Park bevonden we ons dus in een aardige, groene omgeving met een snelle ov verbinding naar het stadscentrum
De 19e eeuwse gebouwen van de school zijn opgetrokken uit bluestone. Een deel van de campus wordt inmiddels op de schop genomen t.b.v. uitbreiding in ultramoderne nieuwbouw, maar omdat zelfs de bomen en de omheining op de erfgoedlijst staan, zijn de mogelijkheden beperkt en wordt er ook ondergronds gebouwd, zo heb ik gelezen.
Een deel van dit nieuwe gebouw is eveneens onder straatniveau en bij het passeren kregen we een aardig inkijkje in de mooie en goed uitgeruste praktijkruimten.
Op de velden aan de andere kant werd gesport, maar de school heeft blijkbaar ook buiten de campus nog bezittingen, want we zagen ook op straat overal leerlingen (jongens!) rondlopen. Op een van de huizen in Domain Str. las ik op en bordje: uitgifte uniformen.
 |
| uniform depot |
De 19e eeuwse gebouwen van de school zijn opgetrokken uit bluestone. Een deel van de campus wordt inmiddels op de schop genomen t.b.v. uitbreiding in ultramoderne nieuwbouw, maar omdat zelfs de bomen en de omheining op de erfgoedlijst staan, zijn de mogelijkheden beperkt en wordt er ook ondergronds gebouwd, zo heb ik gelezen.
 |
| MGS Memorial Hall |
Op de velden aan de andere kant werd gesport, maar de school heeft blijkbaar ook buiten de campus nog bezittingen, want we zagen ook op straat overal leerlingen (jongens!) rondlopen. Op een van de huizen in Domain Str. las ik op en bordje: uitgifte uniformen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten