dinsdag 11 december 2018

Naar Magnetic Island


Zondagochtend, om 9a.m. vertrokken we uit Redlynch, Cairns. 350 km te gaan naar Townsville, ruim 4 uur rijden volgens Gmaps. We reden vlot de stad uit naar het zuiden over Bruce Highway - Innisfail, Tully (11 a.m.), heel veel suikerrietplantages en in steden als Tully ook de verwerking daarvan. Cardwell bleek een aardig plaatsje aan de kust, een goede plek voor een lunchbreak. Op de boulevard was een fair met live muziek en  leuke kraampjes, waar veel eetwaren, hebbedingetjes en handnijverheid werden aangeboden. 31°, onderweg wolken aan de lucht en 3 spatten regen, maar geen nood: de zon hield de overhand en dat zou zo blijven. Later hoorden we dat het die nacht wel degelijk heel zwaar weer was geweest in het achterland bij Townsville. Daags tevoren zijn er in Brisbane zulke hagelbuien geweest dat een vrouw, die in haar auto haar baby beschermde, gewond is geraakt door de enorme hagelstenen. Onvoorstelbaar en niet normaal. Maar wij hadden vooralsnog nergens last van. Om 14.30 kwamen we ruim op tijd voor de veerboot van 16.25 uur in Townsville aan. Sealink is de enige veerdienst die auto's vervoert, je moet er een half uur van tevoren zijn.
Om half 5 lieten we Townsville achter ons op weg naar Magnetic Island, met een frisse wind in de haren, over een kalme zee.
Een half uur later bereikten we de haven van het eiland, benieuwd naar wat de komende dagen ons zouden brengen. In ieder geval stond er voor de volgende dag een zeiltocht met de Big Mama geboekt en was er op dit moment geen gevaar voor cyclonen volgens de haveninformatie in Nelly's Bay.







Oskar's Rain Forest Retreat bevindt zich op een paar minuten rijden van de haven in Nelly's Bay. Het is een bijzondere b&b dankzij een bijzondere gastvrouw en -heer. Het gastverblijf ligt in het verlengde van hun eigen woonhuis, dat in tropische stijl gebouwd is van donker hardhout met grote overkapte veranda's; het heeft een eigen ingang en ruime entree, woon- slaapkamer en grote badkamer. De kamer gebruikten we alleen om te slapen, want de veranda over de hele breedte van het appartement was een heerlijke plek voor ontbijt, boekje lezen en gewoon van de tuin genieten - als we al thuis waren.

Magnetic Island kent meer zon en minder regen dan het noorden van Queensland en de zuidelijker gelegeen Whitsunday eilanden. De flora op het eiland draagt daardoor de kenmerken van de droge tropen en niet die van de tropische regenwouden. Maar rond Oskar's is een tropisch regenwoud in het klein aangelegd en iedere avond wordt er flink met water gesproeid om dit in stand te houden. Na onze aankomst werden we al luidkeels begroet door de kaketoes die zich hier blijkbaar prima op hun gemak voelden. Dit is de sulphur-crested cockatoo, de grote geelkuifkaketoe.


De rainbow lorrikeets (Regenbooglori's) waren veelal hoog in de palmboom bij de zaden te vinden. Beide soorten zouden we nog dikwijls zien en vooral horen! Want ze zijn altijd in groepjes of grote groepen en kunnen vreselijk kabaal maken. Samen met de andere vogels verzorgden ze de volgende dagen onze wake-up call. Om 5 uur 's morgens!
Die eerste avond zagen we ook een paar oplichtende ogen en beweging in de boom voor ons balkon, waarschijnlijk een nieuwsgierige possum, maar deze was te snel verdwenen om daarvan zeker te zijn.
Bij het eerste ochtendgloren waren niet alleen de vogels van de partij, maar ook de wallabies, met kleintjes. Hun homp-homp geluid op de houten terrassen verried hun aanwezigheid. De foto's in het halfdonker zijn niet zo goed, maar zowel de kaketoes als de walibi's hebben we nergens van zo nabij kunnen observeren als hier. Erg leuk!






De pied currawong liet zich eveneens regelmatig zien en horen. Ik vond een Nederlandse naam: de bonte klauwierkraai, maar het is een endemische soort, die alleen in Australië voorkomt.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Terugblik op onze Australië-reis

Op een vakantiebeurs en aan de keukentafel zetten we met TravelEssence begin 2018 onze eerste stappen op een gedroomde reis naar Austr...