Kuranda is een beetje bijzonder dorpje, zo'n 25 km ten noordwesten van Cairns: in de bergen, omringd door tropisch regenwoud met een beschermde status, met een levendige gemeenschap van de inheemse bevolking, voormalig hippiedorp en tegenwoordig in trek bij hordes toeristen vanwege de vele kunstnijverheidswinkeltjes, idem markt en aboriginal kunst. Wij vonden het vooral leuk om er via de historische spoorlijn van de Kuranda Scenic Railway naar toe te gaan en met de Skyrail hoog boven het regenwoud terug te zweven naar de kustvlakte.
Rond 9 uur stapten wij in de historische trein op het tussenstation in Freshwater, dat voor ons vanuit Redlynch heel gemakkelijk te bereiken was. De spoorlijn van Cairns naar het bergdorp Kuranda is tegenwoordig een toeristische spoorwegverbinding. Maar de aanleiding tot de aanleg vormde in de 19e eeuw de noodzaak om voorraden naar het tin-mijnwerkersdorp Herberton te kunnen vervoeren, ook in tijden dat de enige toegangsweg naar kust door weersomstandigheden onbegaanbaar was voor de postkoetsen. Anderzijds was het transport van hout, dat in grote hoeveelheden in de Atherton Tablelands werd gekapt, naar de kust een probleem, waarvoor een oplossing werd gezocht.
De zilveren spade waarmee de premier van Queensland in mei 1886 de start voor de aanleg gaf, zou niet het goede gereedschap voor de bouw van deze spoorlijn zijn en ook moderne, mechanische werktuigen konden het traject 328 m omhoog niet overal effenen. Vooral het middelste deel vergde veel creativiteit, vernuft en kracht. Het moest door de jungle in de bergen worden uitgehakt in steile rotswanden en langs instabiele afgronden en over diepe ravijnen, met flinke bochten en vele tunnels. John Robb was de leider van dit deel van het project en nu snapten we waar de straatnaam van onze B&B vandaan kwam! Met spades, handen, emmers en zo nodig wat dynamiet was het zwaar en niet ongevaarlijk werk, waarbij veel mannen omgekomen zijn. Tijdens de 1,5 uur durende rit vertelde men iets over de historie en ook de foto's in de trein getuigen van die tijd. Meer over deze geschiedenis staat ook op de website: https://www.ksr.com.au/History/Pages/KSR.aspx
Op 15 juni 1891 is de spoorweg in gebruik genomen.
De hoge spoorbrug over het diepe ravijn van de Barron River
En inmiddels zijn we al weer hoger geklommen.
Een kort uitstapje om vanaf het platform te genieten van het uitzicht op Barron Falls, nu aan het eind van de droogte periode niet veel meer dan een dun stroompje. Maar aan de uitgeslepen rotsen kun je zien dat er op andere tijden meer water aan te pas komt.
De loopbrug over het spoor biedt een goed kijkje op het mooie station.
Wij zijn niet rechtstreeks het dorp ingelopen, maar hebben de wandelpaden langs de rivier gevolgd om iets meer van de omgeving mee te krijgen. Er zijn verschillende rondwandelingen en een boottocht op de rivier mogelijk, maar we hadden niet zoveel tijd omdat de shuttle vanaf de Skyrail terug naar Freshwater al voor 15.00 uur was geboekt. Dat maakte de tijd in Kuranda eigenlijk te krap, want er viel best wel meer te beleven dan alleen de souvenirwinkels en bovendien wilden we ook graag ergens even lunchen.
Bij verschillende bomen stonden bordjes met de naam en de toepassingen door de aboriginals.
Of (foto onder) de boom met de bovengronds spreidende wortels: de snel groeiende Elaeocarpus grandis (Blue Quandong), waarvan het dunne groene vlezige blad wordt gegeten. Ook de blauwe vruchten zijn eetbaar. Dit was onze eerste kennismaking met het regenwoud: ficussen, palmen, de black beanbomen met hun oranje-gele bloemen, hertshoorn en andere epifyten ...... en vele vogels die we vooral hoorden, maar weinig zagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten