Peregian Creek komt van de Wallum Wetlands in het westen. Het zijn de tannines van het verterende bladafval aldaar die het water tot in de golven roodbruin kleuren, hetgeen de waterkwaliteit overigens niet negatief beïnvloedt. Planten groeien tot in de bedding, waar het water nu laag stond, en op het strand troffen we een keer meeuwen aan en een scholekster (Australian pied oystercatcher), die met zijn snavel in de bodem poerde op zoek naar voedsel. De mooie roestbruine kleur geven geulen en patronen die het water in het zand maakt een extra dimensie.
De kwal lijkt de kleur van het water te hebben aangenomen. Verdroogde (vrouwelijke) bloemen van Beach (of coastal) spinifex leken lichtvoetig over het water te wandelen.
In de duinwal naast de kreek ontdekte ik een holletje onder de wortels van spinifex en toen ik rustig een poosje aan mijn kant van het water bleef zitten, kreeg ik de bewoner in het vizier: een (oever?) zwaluw, die af en toe in en uit vloog.
Deze grassoort is ook weer zo'n pioniersplant van de voorste duinen en vervult net als andere voorste duinplanten een belangrijke rol bij de consolidatie van de duinen doordat ze met hun wijd uitlopende wortels het zand vasthouden.
En er zijn veel pioniersplanten, die het goed doen in deze schrale en zilte omstandigheden en die allemaal hun bijdrage leveren aan het bijeenhouden en stabiliseren van het zand. Ik heb (nog) niet alle plantennamen kunnen achterhalen, maar de roze Pigface behoort tot de ijskruidfamilie en we zouden hem nog wel vaker tegenkomen. Deze soort is een inheemse plant.
Verschillende soorten sterns en meeuwen hielden zich op in de omgeving van de kreek.
De dag na aankomst hebben we eerst een paar uur in de omgeving van het huis en op het strand doorgebracht.
Lang zonnebaden is geen hobby van ons, maar we vervelen ons nooit aan het strand en zeker niet met een fototoestel bij de hand.
Een aalscholver (Pied cormorant, denk ik), pootje badend, op zijn hoede.
Een brahminy kite (brahmaanse wouw) vloog hoog over.
Er is op dit strand geen toezicht en we wisten eigenlijk niet of de box jellyfish tot zover naar het zuiden een gevaar op zou leveren. Maar toen een paar andere badgasten ook het water ingingen, hebben we ons er op onze laatste dag ook maar in gewaagd. Afgezien van een enkele kwal, maar zonder kenmerkende lange tentakels van de giftige soort, hadden we niets gezien. Nu zie je ze ook niet in het water, maar we zijn er heelhuids weer uitgekomen en het was heerlijk! Want hoewel het hier niet zo tropisch warm is als in het noorden, was een uurtje zonnen in het warme zand genoeg om naar een verkoelende duik te verlangen. In de avondschemering hebben we nog een laatste strandwandeling gemaakt, zo mooi! Dit keer had de vloed van alles achtergelaten.
Massa's van deze kleine witte "dingetjes", doorschijnend en heel fragiel ogend. Geen idee, wat dit zijn, maar erg mooi.
Tja, en toen kwamen we toch ook best veel kwallen tegen.......
...... en of ze nu allemaal echt zo onschuldig zijn.... Een soortgelijke foto als de onderste zag ik op internet staan met de naam box jellyfish.... zeer fotogeniek in de ondergaande zon, maar ik ben blij dat we hem niet in het water zijn tegengekomen.
Een mevrouw die we ontmoetten op het strand, was ook helemaal blij met haar strandvondsten. Je vindt altijd wel weer iets leuks, zei ze en liet me dit mooie "iets" zien. Toen kroop er tot haar verrassing een klein krabbetje uit, net zo rood als de vrucht of wat het dan ook was.
De volle maan op onze laatste avond. Als dat geen romantisch afscheid is. We hadden nog wat lekkere restjes en een wijnfles die leeg moest. Heerlijk op ons tropische balkon in de maneschijn! De volgende dag zouden we naar Sydney vliegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten