Woensdagochtend 07.30. Drie nachten, 2 heerlijke dagen op Magnetic Island - helaas het zat er al weer op, de veerpont van 8 uur was voor ons gereserveerd. Wel prettig vroeg, want zo hadden we de hele dag nog voor ons. Onderweg naar de haven kregen we nog een vogeltoegift, toen we een troep zwarte papegaaien in een boom langs de weg ontdekten. De alles verklarende naam: red-tailed black cockatoos. De vrouwtjes hebben een geel/oranje gestreepte borst en gele spikkels, de mannetjes zijn effen zwart en hebben een donkerder snavel. Beide - in ieder geval de mannetjes - hebben mooie rode staartvlakken.
We lieten het eiland snel achter ons.Townsville is een vrij uitgestrekte stad, het was drukker dan toen we hier op zondag kwamen en het vergde enige tijd voordat we alle stoplichten achter ons hadden gelaten en door de uitgestrekte eucalyptusbossen terug naar het noorden reden.
Van Townsville naar Mission Beach over dezelfde A1 (Bruce Highway) als we gekomen waren: 232 km, een kleine 3 uur rijden. Ook nu maakten we in Cardwell een tussenstop, omdat het een aardig dorp is, het enige dat direct aan de kust is gelegen. Op het plein en de boulevard waar op de heenweg de markt was geweest, was het nu heel rustig.
Hier kun je een paar eeuwen regionale geschiedenis ervaren.Dit markante plein is een ontmoetingsplaats waaraan de Girramay aboriginals betekenis hebben geven. Het staat in het teken van hun cultureel erfgoed door de vormgeving, de Copper Flame Tree en de informatie van de Girramay. Maar het is ook een gedenkplaats voor Australische gevallen soldaten uit alle oorlogen en missies van 1900 tot heden. Een andere gedenksteen herinnert aan de cycloon Yasi die in 2011 de hele kuststrook en ook een deel van de Bruce Highway, die door het dorp loopt, verwoestte. De jetty bleef wonderwel gespaard.
De Girramay zijn de oorspronkelijke eigenaren van dit land. Welke betekenis dat ownership bij hen precies heeft en veel meer over de aboriginal cultuur staat mooi beschreven en geïllustreerd op de website: http://www.aboriginalculture.com.au/social_organisation.html
In ieder geval werd geen enkele vorm van ownership erkend of gerespecteerd door de westerse koloniale bezetters. Cardwell is de oudste plaats in Queensland ten noorden van Bowen, waar in januari 1864 de eerste settlers landden, de haven van Cardwell werd belangrijk voor de pioniers. Maar dat ging volledig en op vreselijke wijze ten koste van de aboriginals die hier woonden en een goed leven hadden. Meer over Cardwell en zijn geschiedenis op : http://www.aussietowns.com.au/town/cardwell-qld
Tegenwoordig worden we welkom geheten door de aboriginals op hun land en worden we uitgenodigd om met hen in gesprek te gaan en te luisteren naar hun verhalen.
Cardwells eerste jetty is gebouwd in 1872 en moest al snel verlengd worden voor de grote stoomboten die er moesten afmeren. Deze is in 1890 door een cycloon verwoest. De huidige jetty is in 1969 gebouwd en is weliswaar door cycloon Yasi beschadigd, maar kon vlot gerepareerd worden.
Al snel na de stichting van Cardwell kwamen de eerste houtvesters die de wouden te lijf gingen. In het park ligt een grote molensteen, afkomstig van een van de eerste zaagmolens. Levende restanten uit de pionierstijd zijn de enorme mangobomen in het parkje. William Watkins en zijn zonen waren werfopzichters die bijhielden welke schepen er allemaal aanlegden aan de jetty. Deze familie heeft mangobomen geplant, o.a. bij de geboorte van ieder van hun kinderen. Deze bomen werden hogelijk gewaardeerd door de plaatselijke gemeenschap. Toen het visitor centre werd gebouwd kreeg de bouwondernemer $ 9000 boete voor iedere boom die daarvoor het loodje moest leggen! Wij genoten van de schaduw van de bomen, evenals een groepje minder validen, die een dagje uit waren. Een ontmoeting. Ik mocht hun herinneringsfoto nemen.
De stranden aan deze baai zijn uitnodigend, maar laat het water je niet verleiden als je niet tot hapklare brokjes van de zoutwaterkrokodillen wilt dienen. Haaien schijnen hier ook voor te komen en anders zijn er in de zomerperiode (vanaf november) aan de oostkust ook nog de kwallen, die je liever niet tegenkomt. De box jellyfish (ofwel kubuskwal of stinger) is uiterst giftig en daarmee dodelijk.Dus het is beter het mooi aangelegde kustvoetpad te benutten voor een verkenning van de omgeving. Wij stapten evenwel na een goede kop koffie bij Vivia Cafe de auto weer in om onze reis te vervolgen. Iets voorbij Tully namen we de afslag naar Mission Beach. We waren in Cassowary Country!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten