Melbourne: Royal Botanic Gardens en de Shrine of Remembrance

Onze laatste dag! Vanuit ons hotel hoefden we alleen om het terrein van de grammar school heen te lopen om de botanische tuinen te bereiken. Het had die nacht blijkbaar geregend en de wolken hingen nog heel laag, maar het was droog en niet onaangenaam weer. Ik beperk me voornamelijk tot veel foto's van deze prachtige tuinen waar we niet alleen heel veel inheemse bomen en planten vonden, maar diverse flora van verschillende werelddelen. We liepen door uiteenlopende habitats zoals een stuk regenwoud en vulkaan.

Er was ook een veld, waar vooraanstaande mensen uit verschillende landen ooit een boom hebben geplant, o.a. deze Angophora costata door Prins Claus op 26 mei 1978. 

In de tuinen zijn ook veel dieren en vogelsoorten, maar de meest bijzondere soort is toch wel de invasieve exoot toerist, die niets en niemand ontziend graag zijn eigen mooiste plaatje wil schieten. Die zijn we trouwens op vele plaatsen tegengekomen. Deze jongedame presteerde het om in de planten onder die mooie boom te poseren en heeft daarmee zichtbaar een aantal planten volledig losgewoeld en vertrapt. Wie doet zoiets nu - in een botanische tuin notabene! We hebben er in dit geval iets van gezegd. Echt indruk maakte dat volgens mij niet.

Vòòr de wolkenkrabbers in de verte de vlag op de toren van het Government House.
Op verschillende plaatsen tijdens onze reis hebben wij Grass Trees gezien. Bij dit exemplaar is wel heel duidelijk hoe deze planten aan die naam komen. Rechts een tijdens een storm omgeblazen exemplaar; de plant is dan wel geveld, maar zolang de wortels in die berg houtschilvers etc. niet beschadigd worden, groeit de grasboom gewoon door.

Van begin tot eind van onze reis: de regenboogpapegaai.

Op de luchthaven van Cairns waren dit de eerste vogels die we hoorden en ze behoorden tot de laatste vogels die we zagen op onze Australiëreis: common myna, in het Nederlands ook wel: treurspreeuw.
Het National Herbarium of Victoria en het Magnet House bevinden zich nabij de hoofdingang van de Botanic Gardens.

Tegenover de hoofdingang van de Botanic Gardens ligt de Shrine of Remembrance, een indrukwekkend oorlogsmonument, oorspronkelijk opgericht ter ere van de strijders in WOI, maar tegenwoordig een gedenkteken voor allen die in verschillende oorlogen hebben gediend. 11 november is herdenkingsdag in Australië en de klaproos is het symbool dat daarbij hoort. De klaprozen in het perk voor het monument bloeiden rijkelijk. Van talloze gehaakte poppies was een gedenkspreuk op het gras rondom het monument gelegd.

De hoge balustraden boden naar alle kanten een prachtig uitzicht over de stad en we herkenden vele gebouwen en punten waar we de afgelopen dagen waren geweest - de binnenstad met de torens van de skydeck, van het arts centre, de kathedraal enz.

- in zuidelijke richting de gebouwen in de omgeving van ons hotel aan St Kilda

- richting de haven - en altijd overal hijskranen, omdat er op zovele plaatsen gebouwd wordt.

Door het park en langs de sportvelden van de grammar school liepen we terug naar ons hotel.

Die laatste avond zijn we nog een keer teruggegaan naar de stad en hebben ons nog een keer vergaapt aan de gestyleerde winkelcentra voordat we in Elizabeth Str. onze eetlust bevredigd hebben met een gevarieerd en bij elkaar gesprokkeld oosters menu: springroll in een Vietnamese eettent, een goed gevulde Chinese soep en bij een Thai een gerecht dat ik me niet meer herinner; doet er niet toe, keus was er in ieder geval genoeg.

Melbourne. Van kerstwinkels en Alice in Wonderland, van heel veel Chinezen en Aziatische nering, van Victoriaans en art deco naar superhoog modern, van street art en music, van rennen en rondhangen, van een geweldige eetcultuur tot bedelende daklozen, van oorlogsherdenkingen en glanzende etalages en een prettige mengelmoes aan nationaliteiten. 

Morgen, de dag van vertrek na een maand reizen door een klein deel van dit grote continent. Donderdagmiddag vliegen we. Het is heel lang reizen, maar vrijdagochtend vroeg landen we in 10 uur tijdsverschil. Leve de jetlag en de mooie herinneringen in het vooruitzicht - noteerde ik die laatste dag. Een groot deel van die herinneringen heb ik nu beschreven en in ruime mate van onze foto's voorzien in dit reisverslag.