Toen we eenmaal thuis waren van ons uitstapje naar Kuranda barstte ook hier de bui los. Het zal misschien iets koeler zijn geworden dan de 28-30 graden die we hadden meegemaakt, maar bij tropische buien horen tropische temperaturen. Op onze veranda met een versnapering konden we daar dan ook best van genieten! Voor de tuin was de bui een weldaad, want de droogteperiode had dit jaar ook hier (net als in Europa) veel minder neerslag gekend dan de gemiddelde hoeveelheid; ook hier hebben de boeren zorgen over de opbrengst van hun gewassen.
Na de bui kwamen de vogels al snel te voorschijn. De
straw-necked ibis is vaak in graslanden te vinden, waar hij zich graag tegoed doet aan sprinkhanen. Farmer's Friend wordt hij daarom wel genoemd. We hadden hem al eerder gezien, het is dus blijkbaar een vaste gast in de Jungara tuin. Een w
illy wagtail was ook van de partij en om het zwarte gezelschap compleet te maken, gaven ook de
Black Butcher birds acte de présence. Kim heeft me later via de mail de naam van deze
butcher birds nog gegeven en erbij verteld dat ze gangbare tuingasten zijn. Ze hebben echter graag een eitje op zijn tijd en deinzen er dan niet voor terug om - soms - de eieren uit zijn kippenhok te kapen of - regelmatig - een nestje van de sunbirds om zeep te helpen.
De tuin van Jungara is sowieso een heerlijk oord voor vogelliefhebbers.
Bush-stone curlows zagen we dagelijks tussen de blaadjes naar voedsel zoeken, er was een koppel met jongen. Hier maakten we voor het eerst ook kennis met de flitsend gele
olive-backed sunbird, maar die zouden we nog wel vaker tegenkomen evenals de witte geel-gekuifde kaketoes. Witte duiven (ik meen de
Australische Ducula, muskaatduif) streken groepgewijs in de grote ficus neer - het zijn trekkers uit Nieuw-Guinea. 's Avonds in de schemering zagen we niet alleen vogels maar ook heel grote vleermuizen overvliegen.
De volgende morgen was het na een regenachtige nacht nog enige tijd heel vochtig. Laag hingen de wolken over de bergen tegenover ons, maar de zon liet zich al voorzichtig zien. De tuin was heerlijk opgefrist, de fijne webben van de
golden orb weaver spin (een kleintje die hele grote webben maakt), die bij droogte niet zichtbaar waren geweest, glinsterden nu als zijden sluiers over de struiken. Ik heb die ochtend nog mooie foto's kunnen maken, ook van verschillende vogels in de tuin, maar die zijn helaas op de een of andere manier verloren gegaan.


Na een laatste heerlijk ontbijtje, dat Kim iedere morgen zorgvuldig en vers voor ons klaar zette, hebben we afscheid genomen van onze vriendelijke gastheer en -vrouw. Ze waarschuwden voor storm- donder- en zelfs hagelbuien in de omgeving van Townsville.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten