Toch is niet iedereen in Australië volmondig blij met deze dieren die uitgegroeid zijn tot het nationaal symbool. Een bewoner van een naastgelegen huisje, afkomstig uit Melbourne, vertelde bij de bbq dat hij in de loop der jaren al drie auto's total loss heeft gereden door aanrijdingen met kangoeroes. Deze man is vaak 's avonds laat nog onderweg en kangoeroes zijn nachtdieren. Ze kunnen vanuit de bossages en het donker plotseling voor een auto oversteken
en dan is de klap onvermijdelijk.
Wij vertrokken bij daglicht rond 09.30 na een hartelijk afscheid van onze gastvrouw. Zon en wolken, een graad of 18. Onze volgende bestemming: Port Fairy aan de zuidkust. We volgden de weg naar Dunkeld en vandaar via Penshurst naar de kust.Het was nog een mooie tocht door de bergen voordat we de Grampians achter ons lieten. Een enkele keer stapten we uit om even van de omringende natuur te genieten. Bossen van verschillende eucalyptusbomen met een onderbegroeiïng en open delen van verschillende grassen, struikgewas en bloeiende planten.
Van Grass trees zijn er maar liefst 66 verschillende soorten en deze komen alleen in Australië voor. Ook in de Blue Mountains en op Kangaroo Island hebben we deze grassen gezien. Het zijn zeer herkenbare planten en dat geldt ook voor de bloeiwijze: enorm lange stengels vol met roomwitte, nectarrijke bloemetjes. De groei- en bloeiwijze onder- en bovengronds zijn zeker interessant: https://www.bushheritage.org.au/species/grass-trees
Een nadere inspectie van de bloemrijke grasbermen deed me na een paar stappen opschrikken, toen ik op een slang meende te stuiten. Niet zonder een snelle foto heb ik me wel snel en voorzichtig teruggetrokken. Het dier, dat bij nader inzien een soort hagedis lijkt te zijn, verroerde zich niet.
Bij Dunkeld waren we in de vlakte aan de voet van de Grampians op een kruising van wegen beland. We hebben er de benen even gestrekt en wat aardige souvenirs in een leuk ambachtswinkeltje gekocht. Wolproductie ligt van oudsher ten grondslag aan het bestaan van Dunkeld. We vervolgden onze weg door een landschap van betrekkelijk vlakke, open graslanden met verspreide boomgroepen en veel vochtiger en groener dan we voor de Grampians hadden meegemaakt. De eucalyptusbomen werden steeds meer afgewisseld door andere soorten, met name heel grote naaldbomen, vaak in rijen aangeplant (of restanten van de oorspronkelijke bossen?) als een soort erfscheiding en windkering. Uitgestrekte weiden, enorme kudden koeien en schapen. Penshurst oogde als een aardig en goed verzorgd dorp, uitgestorven stil, maar in ieder geval goed voor het vullen van de tank. Het dorp ligt aan de voet van Mount Rouse. Deze inmiddels dode vulkaan heeft zijn sporen in het land achterlaten. Het gebied is bezaaid met basaltstenen van wel 2m lang, die bekend staan als de "stony rises".
Eenmaal bij de kust zijn we niet meteen naar Port Fairy doorgereden, maar naar Tower Hill NP gegaan. Het was een goede tip van ons reisbureau, waar ik graag een apart blog aan wijd. Vandaar was het niet ver meer naar ons appartement, een paar minuten rijden buiten Port Fairy, hoog op het duin voorbij een ruime woonwijk en weilanden.
Dit keer hadden we geen heel huis ter beschikking, maar wel een mooie kamer en terras met eersterangs uitzicht op de oceaan. Het waaide hard en het was te koud om buiten te zitten, maar een trapje vormde de privétoegang tot het strand en die gelegenheid hebben we meteen na installatie benut, omdat de weersvoorspellingen voor de komende twee dagen niet zo geweldig waren. We zijn heerlijk uitgewaaid en hebben in de late namiddagzon nog kunnen genieten van oceaan en strand. Ook daar waren de restanten van vroegere vulkanische activiteit nog aanwezig.
Cottages for Couples. Wij hadden de hoekkamer linksonder.
De baaien van deze kust bieden (enigszins) bescherming en een broedplaats aan verschillende kustvogels. Zoals de Hooded Plover, een in Australië bedreigde soort, die kwetsbare nestjes maakt op het strand en in de duinen.
Een klein groepje strandlopers foerageerde langs de vloedlijn. Welke soort dit precies is, weet ik (nog) niet.
Geen kookmogelijkheid in deze kamer (zeer bescheiden kitchenette) vormde een goed excuus voor een heerlijk etentje in Port Fairy. De ingrediënten van deze dag vormden de basis voor een rozenslaap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten